Max Verstappen over Bananen en de Effectiviteit van de Monaco-regel bij Mercedes

Na de optocht van afgelopen jaar in Monaco, waar Red Bull-teambaas Christian Horner het ook over had, voelden de Formule 1 en de FIA de noodzaak om ‘iets’ te doen ter voorbereiding op dit jaar. Die ‘ingreep’ resulteerde in een wijziging die de race strategisch interessanter moest maken. De FIA verplichtte elke coureur om drie bandenstets te gebruiken, wat zonder rode vlag op twee pitstops uitdraaide. Dit zorgde vooraf for vooral voor zenuwen binnen de teams en na afloop voor gemengde reacties. Er was consensus in de paddock dat het in ieder geval het chaosmoment van vorig jaar – toen na de vroege rode vlag niets meer gebeurde – had voorkomen, al vond het merendeel van de coureurs het te geforceerd.

Wat betreft het eerste punt heeft de wijziging in ieder geval enige spanning en strategische uitdaging toegevoegd. Het zorgde ervoor dat zowel teams als fans gedurende verschillende fases van de race na konden denken over verschillende scenario’s. De mogelijkheden voor een verandering waren er in ieder geval, terwijl de uitslag vorig jaar na de herstart eigenlijk al vaststond. Inhalen bleek natuurlijk nog steeds onmogelijk, maar verschillende strategieën maakten dat een safety car of rode vlag wel een grote impact zou hebben. Ook moedigden ze teams aan om slim te opereren. Red Bull Racing probeerde bijvoorbeeld iets in de openingsronde met Yuki Tsunoda. Die poging was niet succesvol, maar leverde in ieder geval een waardevolle poging. Later speelden Racing Bulls en Williams het teamspel met succes.

Met dubbele puntenfinishes voor deze teams werd een slimme aanpak beloond, terwijl Mercedes zich zonder enige poging met één van beide auto’s (behalve de illegale actie van George Russell in de Nouvelle Chicane) naar de slachtbank liet leiden. Toto Wolff had gelijk: met een vroege pitstop zouden ze ook in dezelfde situatie zijn beland. Maar nu hebben ze werkelijk niets geprobeerd. Dit benadrukt dat strategisch denken met dit format kan worden beloond, al was het cruciaal om twee auto’s dicht bij elkaar te hebben. Anders valt het spel immers niet te spelen.

Slimme maar betwistbare tactieken door mismatch, niet door nieuwe regel

Er valt tegenin te brengen dat de acties misschien niet de meest sportieve waren. Geen toeval dat Alexander Albon na afloop zei: “Dit is niet de manier waarop ik wil racen, en ik denk dat hetzelfde geldt voor Carlos Sainz en Liam Lawson.” Zijn woorden waren oprecht, want zijn Spaanse teamgenoot gaf aan: “Volgens mij moeten we een oplossing vinden, omdat je de race op deze manier manipuleert. Jammer genoeg zaten we in een situatie waarin Racing Bulls het tegen ons deden. We hadden nog geen pitstops gemaakt en onze simulaties gaven aan dat we P19 en P20 zouden eindigen. Daardoor moesten we het zelf ook zo aanpakken. Ik was niet blij dat dit tegen ons werd gebruikt en ook niet dat we het zelf moesten doen, maar dit is Monaco en dit was de enige manier om met beide auto’s in de punten te finishen. Tegelijkertijd ben ik niet blij dat Formule 1-races in Monaco zijn geworden wat ze deze zondag waren.”

Een visie die bredere steun onder de coureurs had. Ook racewinnaar Lando Norris vroeg zich af of de Formule 1 dit moet willen en sprak van ‘gefabriceerde races’. Max Verstappen ging nog verder door de editie van 2025 te vergelijken met Mario Kart, waarbij hij zich hardop afvroeg of het gooien van bananenschillen misschien de volgende stap kan zijn.

Dat gezegd hebbende, dient opgemerkt te worden dat deze tactiek niet per se voortkomt uit het gekozen format. Het is vooral een gevolg van het feit dat inhalen in Monaco zo moeilijk is, los van het aantal pitstops. Hierdoor kunnen coureurs zo traag rijden als ze willen en iedereen ophouden. Fernando Alonso deed in 2022 met Alpine ook al iets vergelijkbaars. De Spanjaard hield de helft van het veld op, hoewel het toen niet om het helpen van een teamgenoot ging, maar om zijn mediums te sparen. Het resultaat was echter hetzelfde: significant langzamer rijden dan mogelijk was en een enorm gat creëren. Dit legt dus meer het probleem van Monaco bloot dan dat het gaat om de pitstops. Dit jaar lag de nadruk alleen meer op deze tactieken. De pitstopregel was afgelopen dagen hét gespreksonderwerp in de paddock en doordat Racing Bulls en Williams elkaar konden helpen, konden ze een gat creëren.

Helemaal vooraan moesten teams meer nadenken dan vorig jaar. Aan de uitslag en het beeld van de race heeft het echter niets veranderd, aangezien de top tien aankwam zoals ze waren begonnen. Alleen Alonso viel uit met een DNF. De belangrijkste conclusie is dat het pitstopexperiment het fundamentele probleem niet heeft opgelost, al komen de betwistbare tactieken voort uit de mismatch tussen Monaco en de te grote F1-auto’s, niet zozeer door deze regel.

Zijn er andere oplossingen te bedenken?

Als het werkelijke probleem dieper ligt, rijst natuurlijk de vraag of er andere oplossingen zijn dan twee verplichte pitstops. Coureurs hebben na de race in ieder geval duidelijk gemaakt dat het verhogen van het aantal pitstops niet de oplossing is. “Misschien kunnen we volgend jaar vier pitstops doen!” zei Max Verstappen cynisch. “Hier kun je toch niet racen, dus het maakt niet uit wat je doet. Eén stop, tien pitstops, het maakt niet uit. Aan het einde reed ik aan de leiding met versleten banden, maar alsnog kon niemand inhalen. Ik denk niet dat je hier met een Formule 1-auto zelfs een Formule 2-auto kunt inhalen.”

Toto Wolff stelde na afloop een ander plan voor: een minimale rondetijd invoeren om te voorkomen dat coureurs al te langzaam gaan rijden en tactische spelletjes spelen. “Ik denk dat we moeten overwegen specifieke Monaco-regels in te voeren, zoals dat je anderen maar een maximaal aantal seconden mag ophouden. Dan kun je een hele trein niet ophouden. Het is een uitdaging, maar je zou kunnen zeggen dat je maximaal een aantal seconden langzamer mag zijn dan de leiders. Dat zou het veld in ieder geval dichter bij elkaar houden.” De editie van 2025 heeft echter aangetoond dat het introduceren van meer regels niet per se de oplossing is. Bovendien zou dit de zaak nog complexer maken, ook voor fans. Wat gebeurt er bijvoorbeeld als een coureur bewust langzamer rijdt dan de voorgeschreven rondetijd? Volgt er dan een tijdstraf van vijf seconden? En wat als een team bereid is die straf te incasseren om de andere auto te helpen?

Christian Horner bracht in zijn mediasessie na de race nog een andere suggestie naar voren. De Red Bull-teambaas bouwde voort op wat hij vorig jaar ook al zei: kijk of de lay-out van Monaco kan worden aangepast. “Het fundamentale probleem is dat je niet kunt inhalen, en volgens mij is het aanpassen van de lay-out de enige manier om dat te bevorderen. Bij de uitgang van de tunnel of in bocht 1 zou je misschien een grotere remzone kunnen creëren. Dat moeten we echt onderzoeken, de auto’s zijn nu gewoon te groot.”

Het aanpassen van de lay-out is gemakkelijker gezegd dan gedaan. Het verwijderen van de Nouvelle Chicane lijkt in ieder geval geen oplossing, aangezien Tabac een bijzonder snelle bocht is en sowieso niet veel remruimte zal bieden. Een aanpassing bij Portier, waarbij het rechte stuk langer wordt, kan de remzone iets verlengen, maar ook dat is administratief erg complex en heeft bredere implicaties dan alleen de Formule 1. Hetzelfde geldt voor het verlengen van het start-finish rechte stuk, dat nu naar Saint-Dévote leidt. Dit zijn kwesties die met de haven en de stad Monaco zijn verbonden en die de Formule 1 ver overstijgen. Het lijkt weinig realistisch, al blijft Horner een voorstander: “Uiteindelijk moet alles met de tijd meegaan. We racen hier al 72 jaar en in die tijd is er steeds meer zee in land ‘veranderd’, dus volgens mij hoeft er niet al te veel te veranderen.”

Het werkelijke probleem is wat Horner zelf al aangaf: de auto’s zijn veel te groot en op dat vlak is er op dit moment geen verbetering in zicht. Ja, de 2026-auto’s moeten volgens de FIA nimble zijn, maar dat is in de praktijk zeer relatief. De wielbasis wordt met 20 centimeter ingekort en de auto’s worden 10 centimeter smaller, maar dat zal ook niet helpen bij inhalen in Monaco. Een blik op de Formule 2 toont dat ook daar de coureurs nauwelijks kunnen inhalen. “Misschien kunnen we de coureurs in karts laten racen!” grapte Horner. Dat zou de amusementswaarde verhogen, maar is natuurlijk weinig realistisch.

Monaco accepteren zoals het is? Kwalificatie en setting fenomenaal

Dit betekent dat er voor de afzienbare toekomst (zolang de auto’s nog veel te groot zijn) hoofdzakelijk twee opties zijn: Monaco van de kalender halen of het accepteren zoals het is. Door het nieuwe contract lijkt de laatste optie de realiteit te zijn, en dat is prima. Natuurlijk levert de race weinig spektakel op, maar de kwalificatie is uniek. Coureurs hebben benadrukt dat er niets te vergelijken is met een kwalificatieronde op de limiet in Monaco, en dat verdient zeker een plek op de moderne Formule 1-kalender.

Dit aspect is iets dat TV-kijkers niet echt meemaken, maar ter plaatse in Monaco heel anders is – zeker voor degenen met een mediahesje die direct achter de vangrails mogen staan. Het herinnert ons elke keer weer aan hoe indrukwekkend Monaco eigenlijk is, hoe extreem coureurs de grenzen van deze smalle straatjes opzoeken, en hoe rijders hier op zaterdag op de proef worden gesteld. Dat is autosport van de hoogste orde. Toegegeven: zondag is dat zeker niet, maar de commerciële waarde, de geschiedenis en de spannende kwalificaties op zaterdag lijken voldoende te zijn om Monaco’s positie op de kalender te rechtvaardigen. Op basis van alle discussies is het probleem van zondag in Monaco wellicht lastiger op te lossen dan het tweede zitje bij Red Bull, maar misschien moeten we Monaco gewoon accepteren zoals het is en vooral genieten van die vaak meeslepende kwalificaties.

Video: De GP van Monaco uitgebreid geanalyseerd in een nieuwe F1-update