Persoonlijke Hoogtepunten van het Auto- en Motorsportjaar 2025

Erwin Jaeggi: Een vinkje achter de GP van Japan

Van alle landen op de Formule 1-kalender was Japan het enige dat ik tot dit jaar nog niet had kunnen afvinken. Toen ik hoorde dat ik namens Motorsport.com naar Suzuka mocht gaan, sprong ik op van blijdschap. Collega Ronald had me vaak verteld hoe bijzonder de Grand Prix van Japan is — en hij had absoluut geen gelijk. Vanaf het moment dat ik in Tokio arriveerde, voelde alles als een reis naar een totaal andere wereld. Alles is georganiseerd en respectvol, maar tegelijkertijd intens levendig. Vrijwel direct nam ik de Shinkansen naar Suzuka om mijn accreditatie op te halen, waarna ik doorreisde naar Nagoya, mijn uitvalsbasis voor het weekend. Zelfs die treinreis door het prachtige Japanse landschap was al een avontuur op zich.

Werktechnisch gezien was het een uiterst vruchtbaar raceweekend. Ik maakte onder andere een portret interview met Isack Hadjar, die aanvankelijk kortaf was, maar zichtbaar opbloeide toen hij merkte dat ik me goed had voorbereid. Daarnaast had ik een fascinerend gesprek met Claire Dubbelman over het behalen van haar superlicentie voor FIA Race Director, waardoor ze de eerste vrouw, de eerste Nederlander én de jongste ooit werd met deze kwalificatie.

Ook de momenten buiten de interviews en media-sessies waren memorabel. Tijdens de vrije trainingen wandelde ik langs de baan naar iconische plekken zoals de Esses, de Degners en de Casio Triangle, en bij aankomst en vertrek zag ik de prachtig geklede Japanse fans die een ongekende toewijding voor de sport tentoonstelden. Sportief gezien was het ook een topweekend met een indrukwekkende pole-position en overwinning van Max Verstappen, terwijl Hadjar zijn talent bewees door knap achtste te worden met Racing Bulls.

Normaal gesproken probeer ik na een raceweekend zo snel mogelijk naar huis te gaan om de tijd weg van mijn gezin te minimaliseren. Maar omdat dit mijn eerste bezoek aan Japan was, besloot ik een dag langer te blijven. Die extra dag gebruikte ik om de hoogtepunten van Tokio te verkennen en ’s avonds af te spreken met mijn Japanse collega Kunihiko Akai en de Britse autosportjournalist Jamie Klein, die tegenwoordig in Tokio woont. Het was een perfecte afsluiting van een reis die op alle fronten indruk maakte. Bij mijn vertrek uit Tokio kon ik definitief Japan afvinken — een race die zonder twijfel bovenaan mijn persoonlijke lijstje van favoriete GP’s blijft staan.

Bjorn Smit: Kijkje in de keuken bij MotoGP-kampioen Ducati

Waar te beginnen met het verzamelen van persoonlijke hoogtepunten van het afgelopen auto- en motorsportjaar? Kijkend naar recente gebeurtenissen, staat mijn aankomende verslaggeving van de Dakar Rally in januari vanuit Saudi-Arabië natuurlijk hoog op het lijstje. Maar aangezien deze rally pas in januari 2026 plaatsvindt, vind ik het niet gepast om dit als het absolute hoogtepunt van 2025 aan te duiden. Er is namelijk genoeg gebeurd in de afgelopen twaalf maanden. Zo was ik afgelopen juni voor de tweede keer aanwezig bij de TT van Assen om verslag te doen van de races van Moto3, Moto2 en MotoGP. Een interview met Niklas Ajo, de teamleider van Collin Veijer in de Moto2, stond ook op de agenda.

Het absolute hoogtepunt van mijn bezoek aan het TT Circuit Assen vond echter al plaats op donderdag en vrijdagochtend. Op uitnodiging van titelsponsor Lenovo kreeg ik – samen met een selecte groep journalisten van andere media – de kans om een kijkje achter de schermen te nemen bij het MotoGP-team van Ducati. De echte geheimen achter het succes van de Italiaanse motoren werden natuurlijk niet onthuld, maar het bood een prachtig inzicht in de werkwijze van het meest succesvolle MotoGP-team van de afgelopen jaren. Naast een rondetafelgesprek met sportief directeur Mauro Grassilli en vehicle development manager Nicolò Mancinelli, waarin technologie en AI een hoofdrol speelden, volgde er een diner met teammanager Davide Tardozzi. Ook kregen we de gelegenheid om de pitbox en de engineeringtrucks te bezoeken. Met name het bezoek aan de pitbox na de eerste vrije training maakte veel indruk. Na een crash van Marc Márquez was mooi zichtbaar hoe kalm en harmonieus de monteurs aan de slag gingen om de schade te repareren. Daarmee maakte het kijkje in de keuken de ervaring des te onvergetelijker.

Laurens Stade: Onbewust goed voorbereid op GT3-uiting Max Verstappen

Na zo’n lang autosportseizoen is het altijd een uitdaging om alles op een rijtje te krijgen. Het interview met Romain Grosjean over simracen – een passie van mij – verdient een eervolle vermelding, omdat dit proces nogal wat tijd in beslag nam (lees: het was een jaar in de maak). Dankzij een uitnodiging van Peugeot had ik ook het voorrecht om aanwezig te zijn bij de 24 uur van Le Mans, waarvan ik ten minste 22 uur live vanuit het circuit heb gevolgd — de overige twee uur sliep ik met mijn ogen dicht in de Peugeot-hospitality. Bovendien werd het jaar 2025 mooi afgesloten met een bezoek aan Biggin Hill, waar het F1 Media & Technology Center gevestigd is en waar ik een interview had met Dean Locke, director of broadcast & media. Daar kreeg ik ook een unieke rondleiding om te zien wat er allemaal bij komt kijken om een F1-uitzending te realiseren — en dat is veel meer dan men denkt.

Toch moet ik mijn hoogtepunt veel dichter bij huis zoeken: het weekend van de GT World Challenge Europe op Zandvoort. Het is een prachtig kampioenschap en het plan was om daar interviews te doen met de twee Emil Frey Racing-coureurs: Thierry Vermeulen en Chris Lulham. De timing bleek echter enorm in ons voordeel te zijn: dit raceweekend viel immers kort na de inmiddels beruchte GT3-test van de mysterieuze ‘Franz Hermann’ op de Nordschleife. Aangezien Max Verstappen via Verstappen.com Racing samenwerkt met Emil Frey Racing, kregen de interviews een interessante nieuwe invalshoek — vooral omdat Lulham aanwezig was bij die test. Als kers op de taart hadden we – met wat geluk en timing – ook een interview met teambaas Lorenz Frey-Hilti kunnen regelen, wat resulteerde in een uitgebreid gesprek over Verstappen, die daarin de nodige lof kreeg. In combinatie met een diepgaand interview met Rudy van Buren over het verkrijgen van de benodigde licentie om op de Nordschleife te racen, waren we — met wat geluk — goed voorbereid op de escapades van Verstappen. En laten we hopen dat dit niet zijn enige waren.

Ronald Vording: Mediasessie of een avondje in de kroeg met Toto Wolff?

Het kiezen van een hoogtepunt uit het afgelopen kalenderjaar is beslist geen gemakkelijke taak. 2025 was weer een druk, maar bovenal spannend jaar. Met reizen naar 17 van de in totaal 24 Formule 1-weekenden heb ik veel hoeken van de wereld mogen zien en heb ik zowel op als naast het circuit talloze avonturen beleefd. Het besef dat het een voorrecht is, komt op sommige momenten nog net iets meer naar voren. Een van die momenten is traditioneel Monaco. Journalisten krijgen met een fotohesje de mogelijkheid om direct achter de vangrails te staan – naast de marshals – en dat is nergens zo indrukwekkend als in het prinsdom. Het blijft elk jaar weer een bijzondere ervaring en verveelt nooit.

Ondanks alle Air Miles vonden twee hoogtepunten opmerkelijk dichtbij huis plaats. Een daarvan had zelfs niets met de Formule 1 – mijn职veld – te maken. Tijdens de F1-zomerstop werd ik tijdens de Racing Day in Assen gevraagd of ik achterop een motor bij een professionele coureur wilde stappen. Ik had nooit eerder op een motor gezeten, laat staan achterop eentje die met meer dan 200 km/u over het TT Circuit scheurt. Veel bedenktijd was er niet, dus stond ik enkele minuten later al in de pitbox, gekleed in pak en helm. “Houd me gewoon goed vast, want verder is er geen bescherming”, klonk het. Het idee dat ik bij even loslaten nogal hardhandig op de asfalt zou liggen, was allesbehalve comfortabel, maar de ervaring die volgde blijkt een gedenkwaardige geweest te zijn.

Het hoogtepunt op F1-vlak vond eveneens dicht bij huis plaats: een bijzondere mediasessie met Toto Wolff in Zandvoort, georganiseerd door Mercedes-Benz Nederland. De sessie zou eigenlijk een kwartiertje duren, maar na vijf minuten zei Wolff al in het Duits tegen de PR-dame: “Laat maar lopen.” Een ‘sessie’ van bijna een uur volgde, die meer aanvoelde als een avondje in de kroeg. Het begon al met AI-foto’s van Wolff en Verstappen: “Maar weten jullie dat er ook deepfake 18+-video’s van mij op het internet staan?”, vroeg Wolff uit het niets. “Ik kan daar trouwens best om lachen, zolang ik maar een goed lichaam heb en ook goed presteer!” Dat zette de toon voor de rest.

Wolff sprak openhartig over de strijd tussen Hamilton en Rosberg in 2016, de geruchten rond Verstappen en Mercedes, en de toekomst van het team. Een vermakelijk detail was dat George Russell op exact dezelfde plek zat te eten. Toen enkele uitspraken van de Britse coureur ter sprake kwamen, riep Wolff: “George, heb je dat echt gezegd?” Toen het bevestigend bleek, lachte de Oostenrijkse teambaas: “Asshole!” Toen het gesprek na vijftig in plaats van vijftien minuten eindigde, stond Wolff op en riep zelf: “Well, that was good fun!” We grapten nog dat Bradley Lord, hoofd PR van Mercedes, daar wellicht anders over dacht, maar bijzonder was het zeker. Een gesprek met een teambaas zoals je dat in de tegenwoordig zo geregisseerde Formule 1 nog maar zelden meemaakt.

We willen jouw mening!

– Het Motorsport.com-team