Valencia MotoGP: Francesco Bagnaia: ‘Ik voelde dit gewicht om de titel terug te geven aan Ducati, aan Italië’ | MotoGP
Rossi’s laatste MotoGP-titel kwam in 2009 toen hij voor Yamaha reed, maar Bagnaia’s P9-finish in Valencia was genoeg voor hem om iets te bereiken wat Rossi niet kon, namelijk de eerste Italiaan worden die op een Italiaanse machine won sinds Giacomo Agostini erin slaagde dit te doen. jaren geleden.
Een paar moeilijke openingsrondes, waaronder contact met titelrivaal Fabio Quartararo en een verloren vleugeltje, resulteerden in een gebrek aan downforce voor de Ducati-rijder gedurende een groot deel van de Grand Prix.
Maar ondanks het feit dat verschillende renners hem inhaalden, bleef Bagnaia kalm onder intense druk om zijn eerste wereldtitel sinds 2018 te winnen.
“Ik ben erg blij, ook op een dag die de slechtste race van het jaar was, van de kalender, had ik een speciale smaak”, zei Bagnaia.
“Toen ik de finish passeerde, zag ik net het pitbord dat zei dat ik de wereldkampioen was en vanaf dat moment was alles lichter, mooier en het was ongelooflijk.
“Mijn emotie is op dit moment ongelooflijk. Het was niet gemakkelijk, want in het gevecht met Fabio verloor ik een vleugeltje en vanaf dat moment was alles een nachtmerrie.
“Lange voor ronde probeerde ik een defensieve lijn te rijden, maar het was heel, heel moeilijk. Het duurde zo lang om de race uit te rijden, maar ik ben erg trots op mijn team, mezelf en het werk dat we hebben gedaan, dat was ongelooflijk.”
Bagnaia levert MotoGP-titel af, ondanks het gewicht van Italië op zijn schouders
Terwijl hij een wereldtitel afleverde voor Ducati – het merk dat hem zijn kans in de MotoGP gaf was belangrijk voor hem – verklaarde Bagnaia ook dat hij reed met het gewicht van Italië op zijn schouders.
Bagnaia zei: “Ik voelde dit gewicht op mijn schouders om deze titel terug te geven aan mijn hele team, aan de fabrikant, aan Ducati, aan Italië.
“Het was op dat moment niet gemakkelijk, maar toen sprak ik met Vale en hij zei: ‘je moet trots zijn om deze mogelijkheid te hebben. Niet iedereen kan deze mogelijkheid hebben’.
“Het is waar dat je de druk kunt voelen en angst kunt voelen, maar je moet er trots op zijn om het te hebben en te proberen ervan te genieten. Ik heb geprobeerd het te doen.
“Vandaag is het niet gelukt, maar ik ben oprecht heel blij. Hij is onze mentor, onze leider.”