MotoGP vs WorldSBK: Huidige en vroegere rijders kiezen welke motoren moeilijker te berijden zijn | MotoGP

Ducati beleefde zijn meest succesvolle seizoen ooit toen het terugkeerde naar de top van de tweewielige motorsport dankzij Francesco Bagnaia die de MotoGP-titel won en Alvaro Bautista die op sublieme wijze een dominante WorldSBK-titel behaalde.

Hun titelwinst in de MotoGP was de eerste sinds Casey Stoner in 2007, terwijl in het WorldSBK Bautista’s kampioenschapssucces de eerste was voor de Italiaanse fabrikant sinds Carlos Checa in 2011.

Maar hoewel het racen in beide categorieën uitzonderlijk was, en om heel verschillende redenen, leverde de MotoGP opnieuw verschillende winnaars op, terwijl een monumentale comeback van Bagnaia hem een ​​onwaarschijnlijke achterstand zag wegwerken om Fabio Quartararo naar de titel te verslaan – terwijl in WorldSBK de top drie van Bautista , Toprak Razgatlioglu en Jonathan Rea gingen in bijna elke ronde van teen tot teen – één debat kwam meer dan eens terug en concentreerde zich op de verschillen tussen beide categorieën en in het bijzonder de uitdagers van het rijden op beide soorten machines.

Daarom, met de hulp van experts zoals Iker Lecuona die de afgelopen twee seizoenen aan beide kampioenschappen heeft deelgenomen, Razgatlioglu, voormalig wereldkampioenen James Toseland en Carl Fogarty. en anderen bekijken we welke fiets het moeilijkst te rijden is of zou moeten zijn.

MotoGP

Beginnend met het toppunt van racen, zijn MotoGP-machines als geen ander wat betreft technologie, of het nu gaat om rijhoogte-apparaten – rijhoogte-apparaten vooraan zijn verboden voor de campagne van 2023 – of aero-pakketten hebben deze prototypemachines geholpen om meer downforce dan ooit tevoren.

MotoGP-fietsen zijn ongeveer 10 kg lichter dan Superbikes, hoewel de vermogen-gewichtsverhouding samen met de regelrechte snelheid van deze fietsen MotoGP-machines aantoonbaar moeilijker te besturen maakt.

Vanwege de huidige niveaus van aerodynamica en downforce die in de MotoGP zijn geïmplementeerd, hebben rijders meer last van oververhitte voorbanden bij het volgen van andere rijders, wat tot veel crashes heeft geleid.

Maar hoe zit het met Michelin-banden? Nou, er is geen twijfel over de prestaties van de Michelin-banden en ze hebben herhaaldelijk aangetoond dat de prestaties met MotoGP-motoren ongeëvenaard zijn in vergelijking met de vorige Bridgestone, maar er vinden ook meer crashes met koude banden plaats in MotoGP in vergelijking met wat we zien in WorldSBK – Pirelli banden is de huidige compound die wordt gebruikt in WorldSBK.

Highsides kunnen een van de gevaarlijkste soorten crashes zijn, en nogmaals, vanwege de extreme prestatieniveaus die uit MotoGP-machines worden gehaald, hebben rijders een extra uitdaging om ervoor te zorgen dat de bandentemperaturen zich in hun optimale werkvenster bevinden, wat niet lijkt om een ​​even cruciale vraag te zijn in WorldSBK.

Na de overstap van MotoGP naar WorldSBK vorig seizoen, gaf Lecuona de voorkeur aan de Michelin’s bij het opvoeden van banden tussen de twee: “Over het algemeen denk ik dat het 100% compleet anders is. We hebben elektronica in Superbike, maar het werkt anders dan MotoGP en ook de motor is meer een standaard motor zou ik zeggen.

“Het is geen prototype. De banden zijn geen prototype zoals Michelin. Ik ga met Pirelli en met Pirelli heb ik veel trillingen op het rechte stuk.

“Je verliest heel vroeg de grip; misschien heb je na vijf ronden grip en dan moet je de motor draaiend en zijwaarts rijden. De lijn is compleet anders omdat het chassis zachter is.

“Je hebt meer beweging als je op het rechte stuk gaat, maar met de MotoGP kun je wat soepeler gaan als je de banden gebruikt. Ik denk dat het totaal anders is, dus voor mij is dit een grote uitdaging.”

“Ook de remmen… de remmen in de MotoGP gebruik ik met carbon schijfremmen, zelfs op een natte baan hebben deze remmen een geweldig potentieel. Nu heb ik standaard remmen; zeer goede remmen, maar het is niet hetzelfde. Het is een grote uitdaging voor mij want deze fiets is ook zwaarder.”

WereldSBK

Meer elektronica is een van de belangrijkste aspecten die opvalt aan WorldSBK-machines, en hoewel dit waarschijnlijk wordt gezien als een voordeel voor rijders met dergelijke ervaring, voelen degenen die de overstap maken van MotoGP zich anders.

Brad Binder is een van degenen die beweerden dat een standaard Superbike moeilijk te besturen is op basis van de hoeveelheid beschikbare elektronische hulpmiddelen.

Die opmerkingen, die werden gemaakt om Motorsportmagazine. comgingen over een standaard superbike die enigszins verschilt van een race-ontwikkelde Superbike, hoewel er overeenkomsten zijn.

“Als ik op een circuit ben en op een standaard superbike rijd, heb ik het gevoel dat ik er niet op kan rijden omdat er zoveel elektronische hulpmiddelen zijn die altijd werken”, aldus Binder. “De TC [traction control] is zo agressief dat je niet goed kunt fietsen.

“De controle over de wheelie is hetzelfde: de motor maakt nauwelijks wheelies en dan komt de anti-wheelie er direct en behoorlijk agressief bij, terwijl je bij een MotoGP-motor het voorwiel behoorlijk hoog hebt voordat de anti-wheelie binnenkomt en je de wheelie gaan.”

Een andere rijder die onlangs in de MotoGP heeft gereden voordat hij op een WorldSBK-machine reed na het vervangen van een geblesseerde Lecuona op Phillip Island, was HRC’s Tetsuta Nagashima, waarbij de Japanse rijder verklaarde dat MotoGP-motoren moeilijker te berijden zijn.

Nagashima zei: “Ik had verwacht dat ik wat meer moeite zou hebben, want dit is mijn eerste keer hier in WorldSBK en vrijwel mijn eerste keer op Pirelli-banden.

“Ik heb hier een paar weken geleden natuurlijk in de MotoGP geracet, en dat hielp een beetje omdat ik meteen tempo kon vinden met de CBR. Ik denk dat de MotoGP-motor iets moeilijker is.

“Toen ik op de Superbike reed, was het een beetje makkelijker omdat ik ervaring heb met de Suzuka 8 Hours met een motor die ik goed ken.”

Het verschil in pk’s tussen de twee machines is ook iets dat aanzienlijk is, met een WorldSBK die tot 250 pk bereikt, terwijl een MotoGP-machine de grens van 300 pk kan overschrijden.

Geeft ‘fietsgevoel’ Superbikes een voordeel als het gaat om controle? MotoGP-machines staan ​​bekend als ultrastijve fietsen en hebben een kleiner werkvenster dan Superbike-machines, terwijl ze de rijder ook een grotere uitdaging bieden.

Veel rijders hebben erop gewezen dat Superbikes in het verleden vergevingsgezinder zijn dan MotoGP-machines, wat ons zou doen denken dat MotoGP opnieuw de sterkste van de twee is.

Maar wat vinden andere renners?

James Toseland, voormalig WorldSBK-kampioen en MotoGP-rijder, zei vorig jaar exclusief tegen Crash.net: “Ik denk dat het zeer individueel gespecialiseerde categorieën zijn en gespecialiseerde rijders hebben die deze machines tot het uiterste rijden. Ik weet het uit de eerste hand [experience] dat MotoGP-fietsen een hoger vaardigheidsniveau vereisen omdat je met de technologie sneller kunt gaan.

“Je moet een betere rijder zijn in de MotoGP, alleen omdat je dat pakket tot het uiterste moet pushen, wat verder gaat dan een productiemotor.

“Om naar World Superbikes te komen en een pakket te hebben dat niet zo moeilijk is om tot de limiet te komen, zal best comfortabel zijn voor mensen als; je noemde Darryn Binder en Remy Gardner enz. Maar er zijn allerlei factoren in het spel die jouw Jonathan Rea’s, Toprak’s en Bautista’s hebben er ervaring mee.Meestal over banden etc.

“Het begrijpen van banden is de grootste sleutel om elk pakket tot het uiterste te kunnen rijden. Met de twee kampioenschappen op verschillende banden is het even wennen.

“Ik herinner me dat ik tegen Biaggi racete toen hij voor het eerste jaar van GP naar Superbikes kwam. Ik reed langs de buitenkant van hem omdat de Michelin’s twee ronden nodig hadden om op te warmen, maar de Pirelli’s twee bochten om op te warmen.

“Het zijn deze kleine details die elke rijder moet weten. Jonathan Rea duwt zijn motor tot exact dezelfde limiet als Quartararo op de Yamaha. Maar omdat de technologie nu zo goed is in de MotoGP, helpt het de rijder bijna om hem te kunnen pushen. tot zijn grenzen.”

Fogarty heeft een andere kijk…

Terwijl de voormalige viervoudig Superbike-kampioen benadrukte hoe goed MotoGP-motoren zijn geworden, kon Fogarty niet anders dan het gevoel hebben dat het van de rijder werd weggenomen.

“Het is grappig, ik zie het anders dan dat,” vertelde Fogarty aan Crash.net. “Ik weet niet wat het is, maar ik kijk naar de renners en ik weet niet meer hoe goed de renners zijn, omdat de motoren zijn zo goed.

“De technologie op de fietsen is ongelooflijk. Ik luister hoe de commentatoren enthousiast worden omdat het hele veld binnen een seconde staat, waardoor ik denk: waarom is dat? Er is een reden waarom dat er niet is. Alle fietsen zijn verdomd hetzelfde .

“De motoren zijn zo goed en de technologie is zo goed dat het de rijder op de een of andere manier wordt ontnomen. Ik weet niet meer wie de beste rijder is. Het is grappig om commentaar op te geven, want als je alle elektronica die ze natuurlijk nooit zullen doen, dan zou ik kijken wie de meest getalenteerde rijder is.

“Zoals het is met alle motoren die zo goed zijn; ze proberen allemaal dat beetje ergens te vinden. Je ziet de rijder nooit meer de achterkant verliezen of een highside maken vanwege de motoren. Dus het hele veld is heel, heel dicht bij elkaar, maar het is bijna zoals F1-auto’s.

“Iedereen gaat samen rond en [they] wacht gewoon tot de laatste ronde of twee. Dus ik weet het niet echt, ik ben er een beetje grappig over.”

Een van de meest recente rijders die tussen beide motoren wisselde, was Razgatlioglu, toen de Turkse ster vorig seizoen zijn debuut maakte aan boord van MotoGP-machines met een eendaagse test in Brno.

“Dit was mijn eerste dag op de Yamaha M1 MotoGP-motorfiets en het voelde totaal anders dan mijn R1”, zei Razgatlioglu. “Meer pk’s, andere elektronica, naadloze versnellingsbak, dat is allemaal compleet nieuw voor mij.

“Met elke ronde leerde ik meer, want na het WorldSBK is het niet zo eenvoudig om me aan te passen aan de MotoGP-machine.

“Gelukkig had ik Cal Crutchlow bij de hand om advies te geven en hij kon me veel helpen. De motor voelt goed aan, vooral op het rechte stuk waar hij erg snel is, en het was interessant om de carbon remmen te ervaren.”