‘Je moet twee keer zo goed zijn’ – zwart zijn in de autosport

Kijk We Are England- Born to Race on BBC iPlayer. Aflevering twee wordt uitgezonden op ma 9 januari, 20:00 GMT.

Ruben Stanislaus en Lewis Appiagyei zijn beide jonge, zwarte Britse coureurs met ambities om de Formule 1 te bereiken.

Stanislaus, 18, begon op vierjarige leeftijd met karten. Appiagyei, 19, begon met racen toen hij vijf was. Ze ontmoetten elkaar voor het eerst in 2011 op Buckmore Park Karting, in Kent – hetzelfde circuit waar hun held, Lewis Hamilton als kind trainde.

Samen hebben de twee coureurs hun land vertegenwoordigd, meer dan 400 trofeeën gewonnen en baanrecords verbroken in Buckmore Park. Hun doel is om de overstap te maken van karting naar professioneel racen en uiteindelijk door te breken in de Formule 1. Hun toekomstige succes hangt mogelijk niet alleen af ​​van talent, maar ook van het blijven veiligstellen van sponsoring en ondersteuning.

Beide jonge mannen hebben vooruitgang geboekt in de wereld van het professionele racen. Stanislaus heeft een plek veroverd in een ontwikkelingsprogramma voor coureurs, terwijl Appiagyei talloze kansen heeft gekregen, waaronder het testen van F3-auto’s.

Maar beiden hebben de BBC verteld dat ze vanwege hun etniciteit te maken hebben gehad met belemmeringen in de sport. Tijdens de serie verkennen beide jonge mannen het gebrek aan diversiteit binnen de autosport.

We krijgen ook inzicht in de strijd waarmee hun families worden geconfronteerd om te proberen een erg duur carrièrepad te financieren.

‘Ik werd gediskwalificeerd omdat ik te snel was’

In aflevering één beschrijft Stanislaus dat hij zijn vriend Appiagyei voor het eerst ontmoette in Buckmore Park, toen hij zeven jaar oud was.

“Destijds was het zeer zeldzaam om een ​​andere gekleurde coureur te zien”, zegt hij. “Om iemand anders te zien die op mij lijkt, werk je natuurlijk met de persoon en begrijp je waar ze vandaan komen.”

Tijdens de documentaire beschrijft Stanislaus situaties waarin hij het gevoel heeft gediscrimineerd te zijn vanwege zijn huidskleur.

“Toen ik aan het karten was, waren er zelfs races waarvoor ik werd gediskwalificeerd omdat ik te snel was”, legt hij uit. “Ze beschuldigden me van vals spelen, controleerden de auto, controleerden alles. Alles was schoon. We hebben nooit vals gespeeld – we hadden zelfs een langzamere auto dan de meeste mensen, maar ik heb persoonlijk het gevoel dat het te maken had met mijn race. Ik kan me niet bedenken een andere reden.”

Stanislaus’ vader Steve, 58, gelooft dat de huidskleur van zijn zoon betekent dat hij “twee keer zo goed” moet zijn als zijn blanke tegenhangers om te slagen.

“Als de mensen in machtige posities niet zoals jij zijn, wordt het moeilijker om indruk op ze te maken”, zegt hij in de serie.

Ondertussen zegt Appiagyei dat hoewel hij nooit met directe discriminatie te maken heeft gehad, hij gelooft dat er “een gebrek aan kansen” is in de motorsport voor “mensen die op mij lijken”.

Hamilton ontmoeten

Tijdens aflevering twee worden beide jonge mannen uitgenodigd om hun idool, Lewis Hamilton, te ontmoeten op het hoofdkantoor van Mercedes.

De 37-jarige Hamilton is de eerste en enige zwarte coureur die ooit in de Formule 1 racete. In een gesprek met Stanislaus en Appiagyei deelt de zevenvoudig wereldkampioen enkele van zijn ervaringen als zwarte atleet in de autosport.

Hamilton zegt dat “de enige persoon van kleur op de baan zijn” zijn grootste uitdaging was toen hij in de sport begon.

In 2019 richtte de ervaren coureur de Hamilton Commission op, met als doel de vertegenwoordiging van zwarte mensen in de autosport te verbeteren.

Onderzoek door de commissie in juli 2021 gesuggereerd dat het aandeel zwarte mensen in de Formule 1 minder dan 1% is.

“Er is een gebrek aan diversiteit door grote, grote bedrijven, organisaties, van de top tot de bodem en er is heel weinig zwart leiderschap, dus ik heb deze commissie samengesteld om te proberen erachter te komen wat de barrières zijn voor achtergestelde gemeenschappen in deze sport stappen”, zegt Hamilton.

“Waarom solliciteren ze niet op banen, waarom worden ze niet gevoed via de universiteit? Ook mensen met name van Afrikaanse en Caribische afkomst, hun ouders – omdat ze hier niemand zien die op hen lijkt, denken ze niet , ‘dat zou ik kunnen zijn’.”

Naast vertegenwoordiging suggereert Hamilton dat financiën voor sommige gemeenschappen een toetredingsdrempel kunnen zijn.

“Het probleem met onze sport is dat het duur is”, voegt hij eraan toe.

De kosten van deelname aan de autosport

Meedoen op kartniveau kan in de tienduizenden euro’s kosten en op professioneel niveau lopen de kosten op.

Stanislaus’ vader, Steve, zegt dat de kansen groter zijn dan die met minder geld.

“Het is geen gelijk speelveld, punt uit”, zegt hij. “Je kijkt naar de voorkant van de grid – normaal gesproken zijn het degenen met het meeste geld en de meeste steun.”

“Je kunt al het talent van de wereld hebben, maar als je geen geld hebt, ga je het niet redden”, zegt Appiagyei.

Om professioneel te kunnen racen, moeten beide jongemannen een professioneel autocoureurscertificaat behalen. Als onderdeel van dat proces volgen ze tijdens de film een ​​trainingsdag op Silverstone, evenals verschillende andere races in professionele auto’s, om de vereiste acht verschillende handtekeningen te verkrijgen. Het kost hun gezinnen elk £ 8.750.

De moeder van Stanislaus, Sophie, beschrijft hoe ze twee banen combineerde om haar zoon te onderhouden. “We hebben alles behandeld, maar nu is het naar een ander niveau gegaan”, zegt ze.

Evenzo vertelt Sabine, de moeder van Appiagyei, over de stress die deze financiën op het hele gezin leggen.

Ze zegt: “De uitgaven zijn zo groot dat je altijd denkt: ‘hoe kan ik meer geld krijgen, hoe kan ik meer besparen op andere dingen’?”

Om een ​​plek te krijgen in een professionele race in Donington Park, moeten ze £ 20.000 inzamelen.

Zoals Steve in aflevering één zegt: “Er moet geld worden gevonden om de auto te besturen. Zonder dat komt de carrière gewoon tot stilstand.”