Alpine-programma streeft ernaar om binnen acht jaar een competitieve vrouwelijke F1-coureur te ontdekken

Het Alpine-team heeft een programma gelanceerd om binnen acht jaar een competitieve vrouwelijke Formule 1-coureur te ontdekken.

Alpine CEO Laurent Rossi zei dat F1 “veeleisend” was en “speciale capaciteiten en capaciteiten” vereiste.

“Er is geen manier waarop vrouwen het niet kunnen bereiken”, voegde hij eraan toe.

Het initiatief van Alpine geeft meisjes en jongens vanaf 10 jaar dezelfde kansen om door te groeien in de autosport, helemaal naar de F1.

“Het is een lange weg – een programma van acht jaar – dat nu begint”, zei Rossi, eraan toevoegend dat de eerste vier of vijf geïdentificeerde meisjes “in de komende weken” zullen beginnen met karten.

Het bedrijf lanceert onderzoeksprogramma’s die gericht zijn op het volledig begrijpen van de fysieke, cognitieve en emotionele vereisten van een F1-coureur, in samenwerking met academische instanties, waaronder het Paris Brain Institute.

De huidige Alpine F1-coureurs Fernando Alonso en Esteban Ocon zullen fysiologische en psychologische beoordelingen ondergaan om voorbeelden te geven van de vereiste kenmerken.

De resultaten van die onderzoeken zullen in het programma worden ingevoerd om de opleidings- en ontwikkelingsbehoeften van de aspirant-chauffeurs te verfijnen.

Rossi zei: “We gaan zo ver dat we denken dat we invloed kunnen hebben op de manier waarop de mythen zijn opgebouwd, en we willen ze ontkrachten: ‘Vrouwen zijn fysiek niet in staat’ … ‘Vrouwen zijn fysiologisch, mentaal niet in staat’ … ‘Vrouwen zouden dat niet moeten doen’ … ‘Er zijn geen rolmodellen.’

“Het idee is: ‘Laten we alles vanaf het begin nemen en ervoor zorgen dat we het pad bouwen, op dezelfde manier waarop we het pad voor mannen hebben gebouwd.’ Ik ben ervan overtuigd dat we op die manier de kans op prestaties van vrouwen zullen vergroten.”

Waarom hebben vrouwen de F1 niet gehaald?

Rossi zei dat het programma de nodige ondersteuning zou bieden aan vrouwelijke chauffeurs in het verleden.

“Ze hebben nooit de juiste training, de omgeving, de steun van de bestuursorganen – mogelijk de belanghebbenden – gekregen om daar te komen en daarom is het nooit gebeurd”, zei hij.

“Je hebt vrouwen die gevechtsvliegtuigen besturen, vrouwen die opstijgen in raketten en astronauten worden. Ze doorstaan ​​een ongelooflijke hoeveelheid beperkingen fysiek en intellectueel; ze zijn extra capabel. Ze zouden dan een Formule 1-auto kunnen besturen, daar ben ik zeker van .

“Het is gewoon een kwestie van de juiste omgeving bieden. Het is alsof je ook het perspectief en vooroordelen verandert, in feite die vooroordelen vernietigt om het toegankelijker te maken.

“Op dit moment denk ik dat 99% van de vrouwen het niet haalbaar acht om daar te komen.

“We spreken slechts een superklein deel van de vrouwen aan, terwijl als je plotseling de poorten opent, wie weet? Je zult statistisch gezien veel meer vrouwen hebben die het willen doen en dan zullen we ze opleiden en hopelijk zullen er meer vrouwen die daar kunnen komen.”

Is de barrière maatschappelijk of fysiek?

Slechts twee vrouwen – beiden Italiaans – zijn begonnen aan een F1 Wereldkampioenschap Grand Prix.

Maria Teresa de Filippis nam in de jaren vijftig vijf keer deel en Lella Lombardi nam halverwege de jaren zeventig deel aan 12 races.

Lombardi is de enige vrouw die punten scoort – ze won een half punt door als zesde te eindigen in de afgebroken 1975 Spaanse Grand Prix.

Drie anderen hebben sindsdien deelgenomen aan de Grand Prix – de Brit Divina Galica en de Zuid-Afrikaanse Desire Wilson in de jaren 70 en de Italiaanse Giovanna Amati in 1992 – maar slaagden er niet in zich te kwalificeren.

En in de afgelopen 30 jaar heeft slechts één vrouw deelgenomen aan een Grand Prix-weekend – Scot Susie Wolff reed in drie vrije trainingen in haar rol als testrijder van Williams in de seizoenen 2014 en 2015.

Een belangrijke onbeantwoorde vraag waarom een ​​vrouw nog niet in de F1 is geslaagd, is of het komt door maatschappelijke problemen – bijvoorbeeld vooroordelen, gebrek aan kansen en rolmodellen – of dat het een sport zal worden waarin, zoals vele anderen, kunnen vrouwen om specifieke fysieke redenen niet gelijk concurreren met mannen.

Rossi zei: “We weten het nog niet. Ik heb mijn eigen persoonlijke mening. Ik ben blij dat mijn ongelijk bewezen wordt. Ik denk niet dat het ertoe doet.

“Als je naar alle coureurs kijkt, zijn ze niet op dezelfde manier gebouwd. Ze doen niet dezelfde training. Ze zijn heel verschillend. Ik denk niet dat het brute fysieke kracht is die in de F1 wordt gebruikt en daarom zou je een aantal disciplines scheiden.

“Het is een beetje pushen, maar als je naar Fernando Alonso kijkt en iedereen vraagt ​​zich af waarom hij met zijn veertigste in een Formule 1-auto rijdt. Ik denk dat het komt omdat het niet zo belangrijk is om superatletisch te zijn. Hij is ongelooflijk fit, maar hij is niet zoals een Olympiër, en als hij op 40-jarige leeftijd een F1-auto kan besturen, zie ik niet in waarom een ​​superfitte 30-jarige vrouw dat niet zou doen.

“Ik ben er vrij zeker van dat een superfitte vrouw van 30 jaar Fernando zou verslaan bij de meeste fysieke activiteiten, want ik ben zelf 40 en ik weet wat het met je doet. Dus als hij nu redelijk goed in een F1-auto kan rijden, is dat een goede zaak.” voorbeeld dat ik denk dat fysieke kracht niet de sleutel is.”

Segregatie of inclusie?

In de afgelopen jaren is de W-serie, uitsluitend voor vrouwen, naar voren gekomen als een manier voor vrouwen om naam te maken in de autosport.

Maar hoewel Brit Jamie Chadwick heeft beide kampioenschappen gewonnen en in de voetsporen van Wolff is getreden om Williams-testcoureur te worden, is ze niet in de buurt van een doorbraak in een F1-racestoel.

Rossi zei dat hij geloofde dat het scheiden van mannen en vrouwen op het circuit de verkeerde benadering was.

“W Series is een vorm van segregatie”, zei hij. “Een ding [to promote inclusion across motorsport] zou zijn om te erkennen dat er niet per se een noodzaak is om parallelle series te hebben om het talent van vrouwen te laten zien, en je daar gewoon wat meer voor open te stellen.

“Wat we nodig hebben, is dat mensen zoals wij – en ik weet dat andere teams het ook doen – de zaak oppakken, die omarmen en besluiten dat ze door willen breken.

“De belanghebbenden vormen de toekomst van de sport en de industrie. Wij zijn een belanghebbende; we geloven erin. Het is dus onze rol om het vorm te geven, en samen met anderen zullen we het vormgeven.

“Ik denk dat segregatie of het ontbreken daarvan de eerste stap zou moeten zijn. En dan kunnen we stap voor stap progressie tot stand brengen om daar te komen.”

Alpine’s bredere diversiteitsprogramma

De zoektocht naar een vrouwelijke F1-coureur vormt een aspect van een breder programma bij Alpine dat gericht is op het vergroten van de diversiteit binnen het bedrijf.

“F1 is het opkomende deel, het zichtbare topje van de ijsberg”, zei Rossi. “Voor mij, als CEO, gaat het, cynisch gesproken, om het vergroten van de talentenpool waar ik gebruik van maak.

“Op dit moment is het net alsof ik 50% van de talentenpool aanspreek en vrouwen beschouwen de auto-industrie in het algemeen of de F1 in het bijzonder meestal niet als een weg voor hun carrière. En dat is verkeerd. Ik ontneem mezelf en Alpine en de Renault-groep de helft van het talent en meer dan redelijke kansen op succes.

“Het idee is om dat te corrigeren.”

Rossi zei dat het bedrijf binnenkort zou aankondigen dat vrouwen de helft van het uitvoerend comité uitmaken.

Op de vraag waarom het programma was gericht op gender in plaats van etnische of raciale diversiteit, zei Claire Mesnier, vice-president van Human Resources van Alpine: “Vrouwen zijn de grootste onontgonnen talentenpool in de motorsport- en auto-industrie.

“Ten tweede, als we te dun spreiden, zullen we niets bereiken, dus bij Alpine hebben we besloten om het inclusieprogramma te richten op vrouwen en sociale diversiteit.

“Het draait allemaal om meritocratie en prestaties – we moeten het beste talent krijgen waar ze zijn.”